De thuissituatie van de leerlingen heeft ook grote invloed op hun ontwikkeling. Stress en onzekerheid, door een moeilijke procedure of familieleden in het thuisland die in gevaar zijn, hebben hun weerslag op hoe het met de kinderen gaat. Tijdens de lockdowns waarbij de scholen sloten, kregen de leraren van de ISK door het online lesgeven een inkijkje in hoe hun leerlingen woonden. “Dat was best schrikken,” zegt Saskia. “Bij iemand thuis hoorden we steeds een baby huilen. Het gezin bleek met vijf kinderen in een eenkamerappartement te wonen en de moeder was de nacht ervoor bevallen.”
Jannelies: “Het effect van corona is dat veel maatschappelijke dingen niet doorgaan. En helemaal in een AZC is er weinig privacy. De alleenstaande jongeren die worden opgevangen in kleine wooneenheden (KWE) hebben een eigen kamer, maar de mentoren zijn maar een aantal uur in de week aanwezig, dus ze zijn veel alleen. Die leerlingen missen weleens wat uurtjes, zeker ’s ochtends.”
Jonge nieuwkomers krijgen gelukkig steeds meer bekendheid en aandacht. Van de overheid, maar ook van andere organisaties. “De bibliotheek nam contact met ons op,” zegt Jannelies. “En geld van het Nationaal Programma Onderwijs, om corona-achterstanden weg te werken, mag ook ingezet worden voor sociaal-culturele initiatieven.”
Ook de schoolinspectie bezoekt tegenwoordig de ISK. “Je zou het misschien niet verwachten, maar daar ben ik heel blij mee,” lacht Saskia. “Als je controle op de kwaliteit van het onderwijs uitvoert, betekent dat dat je de doelgroep serieus neemt. Ze komen pas sinds twee jaar.”
Contact met een Nederlands maatje kan voor de leerlingen van de ISK een groot verschil betekenen. “Leren stopt niet na school,” zegt Jannelies. “Het is heel sterk dat ze juist door een leeftijdsgenoot worden meegenomen, een vriendengroep in. Ik hoor dat ze daardoor soms zelfs een bijbaantje vinden of bij een sportvereniging gaan.”
“Ze wíllen graag contact,” zegt Saskia, “maar dat is heel moeilijk. Ik kwam laatst een oud-leerlinge van ons tegen die nu naar het hbo gaat. Zij vertelde dat ze wel contact heeft met haar medestudenten, maar buiten school hebben ze hun eigen levens. Je gaat terug naar je eigen bubbeltje.”
“En je hebt een vraagbaak,” voegt Jannelies toe. “Een leeftijdgenoot is voor sommige vragen veel toegankelijker dan ouders of een mentor.”
Saskia en Jannelies hebben alleen maar lof voor de jongeren die maatje willen worden. “Fantastisch dat dit project bestaat en dat jongeren dit willen doen,” zegt Saskia. “Een paar jaar geleden bezocht ik Lesbos en zag ik hoe jongeren dat eiland praktisch runnen. Waar de overheid steken laat vallen, wordt dat opgevuld door jongeren.”
“Je geeft een signaal: ‘je bent welkom!’” zegt Jannelies. “En het werkt twee kanten op: de nieuwkomer en de student hebben elkaar iets te bieden.”
|
|
